خیمه به دوش.....

بنام نگارگرعشق....... 

.........................................................

آن رَهگـــذرِ مــانـده ی از، دور شــــبابیــــم

وان صفحه ی ننوشته زِیک، کُهنـــه کتابیــم

بی تـابِ نگاهـــــی، زِ سَــــرمِهــرو وَفـاییــم

درحســـرتِ بِشـــنیدن یک، واژه ی نابیـــــم

خشـــکـیده گــلوی عطش از، آهِ دلِ ماست

هیهــات کــه عمریست، بـه دنبـالِ سرابیــم

جـایی کـــه تفـاوت نکنـد، مــاتـم وشــــادی

مُرغیـــم کـــه در،مجلس رِنــدانـــه کبــابیــم

درمـدرســــه ی عشق اگــــــر،راه نـداریــــم

خوش بادکه پیوسته چنین، مست وخرابیــم

مــارا،بــــه حـَــــــراجِ دل خود، راه نــدادنــــد

محــکوم برانیــم کــــه مـا، اَهــلِ حسـابیــم

تعبــــــیر پریشـــــانیِ، انســــانِ عجولیــــم

زین روست کــزین، بـارِ امـانت بـه عـذابیـــم

(دیوانــه) ترین، رهگــــذرِخـانــه بـه دوشیــم

برداغِ دلـــی ریش پـــیِ، لطف ســـحابیــــم

مـارانشــناســـند بـه جــــز، بـاده پرســــتان

آن کوزه ی بشـکســـته و،خـالی زِشـرابیــم

..........................................................

0 2 / 3 / 7 9 (دیوانه).

............